Boşluk İçin

adlarımızın artık birbirine benzemediğini, kurumuş ve yalnız ellerimin hangi ceketimin cebinde olduğunu unuttuğumu.. yanmış topraklar içinde, çocukluğum ve şefkat kokan odaları özleyen ruhumu..., ona yazdığım veda mektuplarımın bile aslında 'sakın beni bırakma' olduğunu... söylemelimiydim..

ciğerlerimden kan gelinceye kadar öksürdüm. sigaraya yeniden başladım. hiçbir şeyi anlatamadığımı fark ettim. sadece açlığımı doyur, öksürüğüme ilaç al, diye yazdım. eve dönmemi isteme diye anne.