27 Haziran 2014 Cuma

Uyku Apnesi

Evim merkezi bir yer olduğu için ve uyuyamadığımdan koşarak nöbetçi eczaneye gidiyorum. Uyku haplarını önüme sıralıyor eczacı abi ve okumam yokmuş gibi hap isimlerini kutularının üzerinden tekrar tekrar okuyup meziyetlerini anlatıyor. Bu saatte niye orda olduğunu anlamadığım,koltukta oturan kıvırcık saçlı bir kadın da eczacının yorumlarını yorumluyor. Sağ işaret parmağıyla alnının sağ tarafını tıklayarak,burası rahat olsun yeter diyor. Manasını anlamadığım,kulağa hoş gelen cümlelerle uzatıyor. Alkışlamak gibi bir jest yapmak geçiyor içimden ama her zamankinden bir tane alıp tek kelime etmeden çıkıyorum eczaneden. Bir yandan düşünüyorum. Hayali arkadaş mertebesine erdim de,Allah bana bu kıvırcık ablayı mı denk buldu? Bunu düşünerek uykumun gelmesini daha da geciktireceğimi bildiğim için üşenmeden eczanenin sokağına dönüp bir arabanın arkasından gizlice gözetliyorum eczaneyi. Kıvırcık mal bıraktığım yerde,ten çorap üstüne giydiği terlikleri çıkarıp uzatmış ayacıklarını. İçim rahat uyumaya gidiyorum. Oley.