8 Ağustos 2011 Pazartesi

Sylvia Plath.....


şimdi şöyle düşünüyorum: acaba, fark ettiklerimizi, farkında olduğumuzu, farkında olduklarımızı insanlara hissettirmeli miyiz? yoksa işleyen bilince rağmen bir safdil gibi görünmeye ısrarla devam mı etmeliyiz? biliyor musun sylivia, insanlar en çok ruhları çıplakken görünmekten korkarlar! ruh çıplaklığı beden çıplaklığına hiç benzemez; bu onlar için en utanılası şeydir. bu yüzden insanlar ruhlarını kostümsüz bırakmazlar. şimdi tekrar soruyorum: safdil görünmeye devam edelim mi?